STRONA GŁÓWNA · FILM PROMUJĄCY - "ZSS w Żninie zaprasza" · BIP · KONTAKT · DEKLARACJA DOSTĘPNOŚCI · MONITORING · RODO 28-03-2024 11:02:37
Nawigacja


WYDARZENIA

GALERIE ZDJĘĆ

Oferta zajęć dla dzieci z diagnozą autyzmu

PEDAGOG, PSYCHOLOG, LOGOPEDA

STOWARZYSZENIE "KAPITAŁ ZAUFANIA"

ŚWIETLICA

BIBLIOTEKA SZKOLNA

GRANTOWE ZAJĘCIA POZALEKCYJNE

PROJEKTY UNIJNE * PROJEKTY RZĄDOWE *

ARTYKUŁY- publikacje nauczycieli

FILM PROMUJĄCY - "ZSS w Żninie zaprasza"


Podręczniki - SZKOŁA PODSTAWOWA
Podręczniki - SZKOŁA BRANŻOWA I STOPNIA

Użytkowników Online
Gości Online: 1
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanch Uzytkowników: 1
Najnowszy Użytkownik: tj
„Aktywność twórcza dzieci w klasie „życia” i świetlicy szkolnej w szkole specjalnej” - Małgorzata Dytman, Aleksandra Kobusińska
Obecnie wiele miejsca poświęca się zagadnieniu wychowania dziecka przez sztukę. Proces ten jest zdefiniowany jako zorganizowany, systematyczny kontakt wychowanka ze sztuką. Kontakt ten może mieć charakter kreatywny (twórczość artystyczna wychowanków ) oraz recepcyjny ( odbiór dzieł sztuki ), zawsze jednak musi wyzwalać aktywność wychowanków. Jedną z form procesu wychowania przez sztukę jest aktywność twórcza dzieci. Aktywność ta ujawnia się w różnej postaci: słownej, muzycznej i plastycznej.

Zabawy dziecięce wiążą się przede wszystkim z potrzebą wrażeń, ruchu, ekspresji, tęsknotą za życiem barwnym i ciekawym.

Sztuka będzie twórczością, o ile będzie działaniem świadomym i własnym. Celem zajęć plastyczno – technicznych jest wyzwolenie aktywności twórczej, wyrównywanie braków i ograniczeń psycho – fizycznych oraz akceptowanie siebie samych i innych.

Nauczaniem w klasie „życia” objęci są uczniowie z upośledzeniem w stopniu umiarkowanym i znacznym, z kolei na zajęcia organizowane w świetlicy uczęszczają zarówno dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim jak i umiarkowanym. Praca z uczniami wymaga wieloprofilowego oddziaływania, a tematyka zajęć, co ma ogromne znaczenie, jest zawsze dostosowana do ich indywidualnych możliwości, umiejętności i stanu zdrowia. Ważne jest stosowanie metod usprawniających ogólny rozwój, tak aby dzieci i młodzież osiągały dostępny im poziom przystosowania społecznego w życiu.

Podczas zajęć wykorzystywane są różnorodne techniki plastyczne takie jak: malowanie pędzlem, rysunek, techniki łączone oraz tworzenie w innym materiale nieustrukturalizowanym jakim jest np. masa solna, a także zajęcia ruchowe.

Uczestnictwo w twórczym działaniu nadaje sens życiu ludzi niepełnosprawnych i niesie ze sobą radość tworzenia.

Z powodu dysproporcji w zakresie motoryki u poszczególnych uczniów, każdy z nich objęty jest indywidualną opieką terapeutyczną. O rodzaju zastosowanej terapii decyduje wiele czynników takich jak np. brak koncentracji uwagi, zakłócenia relacji społecznych czy np. brak przejawów aktywności.

Do indywidualnych możliwości uczniów zawsze jest dostosowana tematyka zajęć, dobór tworzywa plastycznego oraz czas trwania określonych czynności. Tematyka prac jest różna. Czasem jest to wytwór spontaniczny, innym razem temat zostaje niejako zasugerowany (związany np. ze zbliżającymi się świętami, imprezą, porą roku, tematem miesiąca czy tematem konkursu plastycznego). Uczniowie uczą się podstawowych technik plastycznych, kompozycji, łączenia kolorów. Poznają rodzaje farb, kredek, ołówków, mas plastycznych, uczą się je odpowiednio zastosować i wykonać.

Każdy wytwór ich pracy, bez względu na wartość artystyczną jest doceniony i wyeksponowany na jednej ze ścian, na półce lub na wystawce w szkolnym korytarzu.

Na zajęciach realizowane są takie cele jak:

- utrwalanie zdobytych wiadomości,

- wzbogacanie sfery emocjonalnej;

- rozbudzanie aktywności twórczej,

- rozwijanie samodzielności,

- kształtowanie orientacji przestrzennej,

- kształtowanie umiejętności poznawczych,

- kształtowanie umiejętności społecznych.

Zdarza się czasem, że ktoś przejawia niechęć do jakiejkolwiek aktywności. Staramy się wtedy zmobilizować taką osobę do pracy, a w szczególności do twórczego działania. Doskonałą metodą jest urozmaicenie zajęć. Uwzględniamy upodobania plastyczne dzieci przy planowaniu zajęć. Przed przystąpieniem do pracy uczniowie otrzymują dawkę teorii dostosowaną do ich możliwości odbioru, zapoznają się także z materiałem. Uczestnictwo w zajęciach ma na celu rozbudzenie aktywności twórczej i ekspresji. Zajęcia uwrażliwiają na piękno, dzieci nabierają szacunku do własnej i cudzej pracy, rozwijają samodzielność, kształtują obraz samego siebie.

Wszystkie te czynniki wpływają na zwiększenie poczucia własnej wartości, odnalezienie tożsamości i sensu życia.

Ze względu na specyfikę zaburzeń, które występują u uczniów przeprowadza się zajęcia rytmiczne, ćwiczenia z kinezjologii edukacyjnej dla dzieci szkół specjalnych, oraz wszelkiego typu zajęcia usprawniające, w tym plastyczne (wpływają na rozwój motoryki rąk i koordynacji wzrokowo – słuchowej, która często jest zaburzona )

Zajęcia grafomotoryczne - służą osiągnięciu przez dziecko gotowości do nauki pisania oraz korygowania nieprawidłowej techniki rysowania i pisania. Ma to ogromne znaczenie zwłaszcza u uczniów z upośledzeniem umysłowym. Ćwiczenia te utrwalają właściwe nawyki ruchowe, konieczne podczas pisania. Wykorzystujemy rysunki opracowane przez M. Bogdanowicz i H. Tymichovą.

Rysowanie ruchem ciągłym po śladzie jest sztuką bardzo trudną, wymaga ciągłego utrwalania. Najlepiej przed przystąpieniem do ćwiczeń jest gdy dziecko pod kierunkiem nauczyciela prześledzi „drogę ruchu” wodząc palcem po linii. Po kilku spotkaniach można zauważyć różnicę w poziomie umiejętności rysowania – dość duża precyzja oraz w miarę dobry poziom współpracy oka i ręki. Podczas zajęć korzystne jest prowadzenie rozmowy z dzieckiem – przez co poznajemy je coraz lepiej, a dziecko czuje się ważne i akceptowane, może przezwyciężyć swoje lęki przed rysowaniem.

Prace ręczne - ważnymi ćwiczeniami są również ćwiczenia chwytu pęsetkowego oraz usprawniające czubki palców przy wyszywaniu. Pozwalają prawidłowo posługiwać się igłą, a później długopisem. Przeprowadzamy zajęcia mające na celu wyszycie kolorowych obrazków na kawałku materiału, wzór może być naszkicowany przez nauczyciela lub wykonany wg pomysłu dzieci i na miarę ich możliwości. Zadaniem uczniów jest dobór odpowiedniej kolorystycznie nitki oraz guzików, które muszą przyszyć w wybrane miejsca. Uczniowie bardzo chętnie wykonują obrazki. Niektórzy uczniowie wymagają większej pomocy. Zajęcia te są dużą atrakcją dla dzieci, gdyż nie zawsze mają okazję obcować z igłą i kolorowymi nićmi. Dzieci starają się by ich prace były bardzo kolorowe i ładne. Dzięki tego typu zajęciom możemy przekonać się w jakim stopniu dziecko potrafi być samodzielne, uczniowie uczą się podejmować decyzję choćby decydując o kolorze nitki czy wzorze. Jest to dobra okazja do zapoznania dziecka z kolorami, kształtuje się również przy tym wytrwałość (gdyż trzeba trochę czekać na efekt końcowy). Ćwiczenia te nie nadają się do dzieci zbytnio pobudzonych i agresywnych (mogą zrobić krzywdę sobie lub innym), ale dzięki nim niektórzy uczniowie mogą się wyciszyć. Poprzez wspólne wykonywanie prac następuje integracja uczniów, wytwarza się między nimi specyficzna nić porozumienia.

Zajęcia plastyczne - mają na celu usprawnienie manualne uczniów, ćwiczenie precyzji oraz motywowanie dzieci do wykonywania samodzielnych prac. Wykonanie prac samodzielnie sprawia dziecku wiele radości i jest powodem do dumy. Możliwość przeżycia sukcesu i satysfakcji jest często bodźcem do podjęcia jakiejkolwiek aktywności. Przed przystąpieniem do zajęć warto podjąć rozmowę kierowaną na temat związany z wykonywaną pracą.

Podczas zajęć plastycznych uczniowie poznają nowe techniki wykonywania prac. Łączenie ich sprawia, iż powstające wytwory są bardziej atrakcyjne. Uczniowie utwierdzają się w przekonaniu, że jednak coś potrafią wykonać, przecież jest tego namacalny dowód - ich wytwór. Każde, nawet najmniej sprawne dziecko coś potrafi wykonać: odcisnąć na kartce paluszek umoczony w farbie ( i już jest wiosenny deszczyk ). Niektóre potrafią więcej. Mogą się zatem pochwalić kompozycją przestrzenną. Aktywność twórcza sprawia, że dziecko staje się bardziej pewne siebie, pokonuje swoje często ukryte lęki i zahamowania. Zajęcia plastyczne wywierają korzystny wpływ na rozwój psychiczny i emocjonalny dziecka.

Praca w plastelinie i masie solnej - na początku zajęć należy oswoić dzieci z nowym materiałem, który będzie użyty do wykonywania prac. Plastelina, masa solna czy modelina dają dużo możliwości. Mogą powstawać z nich wytwory przestrzenne, rzeźby, płaskorzeźby na papierze itp. Stanowi to dla uczniów ogromną atrakcję, a tym samym jest zachęceniem do wypróbowania swoich sił w nowym działaniu. Nie należy jednak nikogo zmuszać do aktywności, należy skierować tak swoje oddziaływanie, aby osiągnąć zamierzony skutek. Dobrowolne uczestnictwo ucznia jest najważniejsze! Zajęciom powinna zawsze towarzyszyć miła, przyjazna atmosfera, która pozwoli rozbudzić i podtrzymać zainteresowania oraz chęć do pracy. Zajęcia przyczyniają się do zdobywania pełniejszej wiedzy na temat otaczającego świata oraz umożliwiają rozwój wyobraźni i spostrzegawczości, co ma szczególnie ważne znaczenie u uczniów, u których występują deficyty w tych obszarach.

Praca z plasteliny - uczniowie bardzo lubią ten typ pracy, sprawia im wiele radości i satysfakcji. Podczas zajęć doskonale ćwiczą sprawność palców (najpierw trzeba „ rozgrzać” plastelinę, a następnie nanieść na kartkę i dokładnie ją rozsmarować). Do nich bezpośrednio należy wybór tematu pracy i dobór odpowiednich kolorów. Na wykonanie pracy należy poświęcić sporo czasu zanim dziecko dojdzie do wprawy, nie zawsze jednak potrafi „trzymać się” w konturach wybranej ilustracji. Praca jest potwierdzeniem, że wytrwałe ćwiczenia prowadzą do sukcesu. Z plasteliny powstają także bajkowe ludziki, czy też zwierzęta z ulubionych dobranocek.

Wytwory z masy solnej - wykonywane są zazwyczaj przy szczególnych okazjach np. z okazji świąt. Dzieci bardzo czekają na te „wyjątkowe” zajęcia. Są one sporadyczne, aby nie znudzić uczniów materiałem. Wtedy z większym zapałem zabierają się do pracy, ich inwencja twórcza wzrasta. Ćwiczenia te podobnie jak ćwiczenia w plastelinie kształtują świetnie sprawność rąk, rozwijają samodzielność i wyobraźnię.

Dzieci z upośledzeniem umysłowym potrzebują dla lepszego rozwoju uznania ze strony otoczenia. Mogą to uzyskać poprzez wszelaką aktywność twórczą. W swojej pracy staramy się pamiętać o docenianiu, chwaleniu, a także pozytywnym motywowaniu uczniów. Ma to dla nich ogromne pozytywne znaczenie, dzięki temu wzrasta wiara w możliwości i zdolności. Każdy ślad twórczości jest dużym krokiem naprzód, krokiem do kształtowania umiejętności poznawczych i społecznych. Wiadomo również, że uczniowie z upośledzeniem umysłowym wymagają większej ilości czasu aby coś osiągnąć, a przy tym mają często zmienne nastroje, trudno im się skoncentrować na czymś dłużej, są podatni na zmiany pogody itp.

Szkoła specjalna jest miejscem, gdzie dziecko może się dodatkowo rozwijać, dlatego należy zadbać szczególnie o odpowiedni dobór zajęć, metod, techniki i pomoce dydaktyczne, którymi będziemy się posługiwać. Mają one wyzwalać w dziecku aktywność twórczą, a nie hamować ją. Duża odpowiedzialność spoczywa na wychowawcach, przecież każde dziecko jest indywidualnością, ale z drugiej strony ważny jest również cały zespół uczniów. Dzięki tego typu zajęciom stopniowo wzrasta samodzielność dziecka, prawidłowe funkcjonowanie w otoczeniu, a o to właśnie chodzi. Sytuacje zadaniowe powinno się tak dobierać, aby rozwijały dzieci zgodnie z ich faktycznymi możliwościami poznawczymi i zmniejszały siłę oczekiwania kolejnego niepowodzenia.
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Zespół Szkół Specjalnych w Żninie
Webdesign Tomasz Jaworski © 2021/2022
kontakt:
jawor.antom@gmail.com